-
1 upa|ść1
pf — upa|dać impf (upadnę, upadniesz, upadł, upadła, upadli — upadam) vi 1. (przewrócić się) to fall (down)- potknął się i upadł he tripped and fell (over)- upadł ciężko na ziemię he fell heavily to the ground- upaść głową do przodu to fall headlong a. head first- upadł jak długi he fell flat a. full length, he went sprawling- upaść na kolana to fall a. drop to one’s knees, to fall (down) on one’s knees- upaść na plecy/twarz to fall a. land on one’s back/to fall on one’s face- upadł tak nieszczęśliwie, że złamał rękę he landed so awkwardly that he broke his arm- upadła z hukiem/zemdlona na podłogę she fell to the floor with a thud/in a faint- upaść ze schodów to fall down the stairs2. (skończyć się niepowodzeniem) [imperium, cywilizacja, komunizm] to collapse; [rząd] to collapse, to topple; [powstanie] to fail, to collapse; [pomysł] to come to nothing; [inicjatywa] to founder- sztuka upada art is in a decline3. (zbankrutować) [firma] to collapse 4. książk. (stoczyć się) to decline morally- upadać coraz niżej to be reaching new (moral) lows- tak nisko jeszcze nie upadłem I would never stoop a. sink so low■ upadać na siłach/na zdrowiu przest. to lose (one’s) strength/to lose one’s health- upadać pod ciężarem a. pod brzemieniem zmartwień to be overwhelmed by one’s worries- upaść komuś do nóg to fall a. throw oneself at sb’s feet- upaść na duchu to lose heart a. hope- upaść na fotel/na krzesło to collapse a. drop into an armchair/onto a chair- upaść na łóżko to collapse onto a bed- chyba upadłeś na głowę! you must be out of your mind!; have you lost your marbles?- musiałbym upaść na głowę, żeby tam iść I’d have to be mad a. out of my mind to go there- wniosek upadł the motion was defeated a. rejected- projekt ustawy podatkowej upadł the tax bill was defeated a. voted downThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upa|ść1
См. также в других словарях:
upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… … Słownik języka polskiego
upaść — 1. Upadać pod ciężarem, pod brzemieniem trosk, zmartwień, cierpień itp. «być bliskim załamania się, nie dawać sobie z czymś rady»: (...) wzywali pomocy głosem, który wybuchał jak kamienny krzyk (...) czarna fala przynosiła na ich miejsce innych,… … Słownik frazeologiczny
upadać — 1. Upadać pod ciężarem, pod brzemieniem trosk, zmartwień, cierpień itp. «być bliskim załamania się, nie dawać sobie z czymś rady»: (...) wzywali pomocy głosem, który wybuchał jak kamienny krzyk (...) czarna fala przynosiła na ich miejsce innych,… … Słownik frazeologiczny
